ле́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́с лясы́
Р. ле́су лясо́ў
Д. ле́су ляса́м
В. ле́с лясы́
Т. ле́сам ляса́мі
М. ле́се ляса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лесаахо́ва, -ы, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на зберажэнне лесу як прыроднага багацця, гаспадарчы догляд ляснога масіву, барацьбу са знішчальнікамі лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесапі́льны, -ая, -ае.

1. Які займаецца распілоўкай лесу (у 2 знач.), вырабам пілаваных матэрыялаў.

Л. завод.

2. Які прызначаны для распілоўкі лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падблі́зіцца сов. прибли́зиться;

п. да ле́су — прибли́зиться к ле́су

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушча́р, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Густы ўчастак лесу.

Непралазны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тралёўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца тралёўкай лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пару́бшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца парубкай, высечкай лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэвасто́й, -ю, м., зб.

Сукупнасць дрэў, што ўтвараюць лес або ўчастак лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесаспла́ў, -ла́ву, м.

Сплаў лесу (у 2 знач.).

|| прым. лесаспла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узле́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м. і узле́ссе, -я, н.

Край лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)