лесапі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лесапі́льны |
лесапі́льная |
лесапі́льнае |
лесапі́льныя |
| Р. |
лесапі́льнага |
лесапі́льнай
лесапі́льнае |
лесапі́льнага |
лесапі́льных |
| Д. |
лесапі́льнаму |
лесапі́льнай |
лесапі́льнаму |
лесапі́льным |
| В. |
лесапі́льны (неадуш.)
лесапі́льнага (адуш.) |
лесапі́льную |
лесапі́льнае |
лесапі́льныя (неадуш.)
лесапі́льных (адуш.) |
| Т. |
лесапі́льным |
лесапі́льнай
лесапі́льнаю |
лесапі́льным |
лесапі́льнымі |
| М. |
лесапі́льным |
лесапі́льнай |
лесапі́льным |
лесапі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
банда́рна-лесапі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
банда́рна-лесапі́льны |
банда́рна-лесапі́льная |
банда́рна-лесапі́льнае |
банда́рна-лесапі́льныя |
| Р. |
банда́рна-лесапі́льнага |
банда́рна-лесапі́льнай
банда́рна-лесапі́льнае |
банда́рна-лесапі́льнага |
банда́рна-лесапі́льных |
| Д. |
банда́рна-лесапі́льнаму |
банда́рна-лесапі́льнай |
банда́рна-лесапі́льнаму |
банда́рна-лесапі́льным |
| В. |
банда́рна-лесапі́льны (неадуш.)
банда́рна-лесапі́льнага (адуш.) |
банда́рна-лесапі́льную |
банда́рна-лесапі́льнае |
банда́рна-лесапі́льныя (неадуш.)
банда́рна-лесапі́льных (адуш.) |
| Т. |
банда́рна-лесапі́льным |
банда́рна-лесапі́льнай
банда́рна-лесапі́льнаю |
банда́рна-лесапі́льным |
банда́рна-лесапі́льнымі |
| М. |
банда́рна-лесапі́льным |
банда́рна-лесапі́льнай |
банда́рна-лесапі́льным |
банда́рна-лесапі́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адскры́гаць, ‑ае; зак.
Закончыць (перастаць) скрыгаць. Адгрымелі мае лесапільныя варштаты, адскрыгалі пілы. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́рабіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.
1. Зрабіць, выпрацаваць з чаго‑н. якую‑н. рэч; выпусціць. Там з такой красы-пароды.. Лесапільныя заводы Дзіва вырабяць для вас. Глебка.
2. Апрацаваць шкуру дубленнем; выдубіць. Вырабіць авечую шкуру.
3. Выканаць пэўную колькасць работы; выпрацаваць. Вырабіць норму.
4. Добра падрыхтаваць глебу для пасеву, пасадкі. Вырабіць поле. □ [Тарэнта:] — Як пух мяккая [зямля на панскім полі].. Вырабілі людзі, сваю так не выраблялі. Галавач.
5. Дасканала зрабіць, стварыць што‑н. ручным спосабам; змайстраваць.
6. Выбраць, выкарыстаць усе карысныя выкапні. Вырабіць вугальны разрэз. Вырабіць шахту.
7. Разм. Запэцкаць, сапсаваць што‑н. неахайным абыходжаннем. Вырабіць паліто ў мел. Вырабіць касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)