лесаво́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лесаво́зны лесаво́зная лесаво́знае лесаво́зныя
Р. лесаво́знага лесаво́знай
лесаво́знае		 лесаво́знага лесаво́зных
Д. лесаво́знаму лесаво́знай лесаво́знаму лесаво́зным
В. лесаво́зны (неадуш.)
лесаво́знага (адуш.)		 лесаво́зную лесаво́знае лесаво́зныя (неадуш.)
лесаво́зных (адуш.)
Т. лесаво́зным лесаво́знай
лесаво́знаю		 лесаво́зным лесаво́знымі
М. лесаво́зным лесаво́знай лесаво́зным лесаво́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лесаво́зны лесово́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перавозкі лесу (у 2 знач.); які служыць для яго перавозкі. Лесавозны транспарт. Лесавозныя дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від транспарту, судна або аўтамашына для перавозкі лесу.

|| прым. лесаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесово́зный лесаво́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)