ле́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ле́рка ле́ркі
Р. ле́ркі ле́рак
Д. ле́рцы ле́ркам
В. ле́рку ле́ркі
Т. ле́ркай
ле́ркаю		 ле́ркамі
М. ле́рцы ле́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́рка техн. ле́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́рка ж., тех. ле́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спец. Інструмент для нарэзвання вонкавай разьбы; прагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праго́нка ж., тех. прого́нка, ле́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)