ле́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ле́нта |
ле́нта |
| Р. |
ле́нта |
ле́нта |
| Д. |
ле́нта |
ле́нта |
| В. |
ле́нта |
ле́нта |
| Т. |
ле́нта |
ле́нта |
| М. |
ле́нта |
ле́нта |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ле́нта в разн. знач. сту́жка, -кі ж.;
ви́ться ле́нтой ві́цца сту́жкай;
изоляцио́нная ле́нта ізаляцы́йная сту́жка;
гу́сеничная ле́нта гу́сенічная сту́жка;
ме́рная ле́нта вымяра́льная сту́жка;
пулемётная ле́нта кулямётная сту́жка;
телегра́фная ле́нта тэлегра́фная сту́жка;
копирова́льная ле́нта капірава́льная сту́жка;
кинематографи́ческая ле́нта кінематаграфі́чная сту́жка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́нта
1. сущ., нескл., ср., муз. ле́нто;
2. нареч. ле́нто
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.
Тое, што і стужка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лента ’стужка’ (ТСБМ), пераноснае лента ’прылада для вымярэння даўжыні’ (Сцяшк.), ’вузкі плыт, які складаецца з некалькіх звенняў (на 10–12 бярвенняў)’ (басейн Дзвіны, Нар. сл.). Запазычанне з рус. мовы, дзе лента ’стужка’, а раней (XVII ст.) линта, калуж. линда, відавочна, запазычаны з н.-в.-ням. дыялектнага Linte ’тс’, с.-н.-ням., с.-гал., гал. linte ’стужка, павязка’ < лац. lintea, linteus ’з палатна’ (Фасмер, 2, 482).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сту́жка ж., в разн. знач. ле́нта;
атла́сная с. — атла́сная ле́нта;
вымяра́льная с. — измери́тельная ле́нта;
ізаляцы́йная с. — изоляцио́нная ле́нта;
кулямётная с. — пулемётная ле́нта;
с. транспарцёра — ле́нта транспортёра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
істу́жка ж., в разн. знач. ле́нта;
шаўко́вая і. — шёлковая ле́нта;
ізаляцы́йная і. — изоляцио́нная ле́нта;
канве́ерная і. — конве́йерная ле́нта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́нто муз.
1. нареч. ле́нта;
2. сущ. ле́нта нескл., ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
транспарцёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да транспарцёра. Транспарцёрная лента.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмо́тачны обмо́точный;
~ная — сту́жка обмо́точная ле́нта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)