ле́мінг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ле́мінг |
ле́мінгі |
| Р. |
ле́мінга |
ле́мінгаў |
| Д. |
ле́мінгу |
ле́мінгам |
| В. |
ле́мінга |
ле́мінгаў |
| Т. |
ле́мінгам |
ле́мінгамі |
| М. |
ле́мінгу |
ле́мінгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ле́мінг м., зоол. ле́мминг, пестру́шка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́мінг, ‑а, м.
Паўночны звярок атрада грызуноў з доўгай бура-жоўтай плямістай поўсцю.
[Нарв. lemming.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́мминг зоол. ле́мінг, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пестру́шка ж., зоол.
1. (рыба) стро́нга, -гі ж.; фарэ́ль, -лі ж.;
2. (зверёк) ле́мінг, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)