ле́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ле́ктарскі |
ле́ктарская |
ле́ктарскае |
ле́ктарскія |
| Р. |
ле́ктарскага |
ле́ктарскай ле́ктарскае |
ле́ктарскага |
ле́ктарскіх |
| Д. |
ле́ктарскаму |
ле́ктарскай |
ле́ктарскаму |
ле́ктарскім |
| В. |
ле́ктарскі (неадуш.) ле́ктарскага (адуш.) |
ле́ктарскую |
ле́ктарскае |
ле́ктарскія (неадуш.) ле́ктарскіх (адуш.) |
| Т. |
ле́ктарскім |
ле́ктарскай ле́ктарскаю |
ле́ктарскім |
ле́ктарскімі |
| М. |
ле́ктарскім |
ле́ктарскай |
ле́ктарскім |
ле́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лектара, лектараў, уласцівы ім. Лектар спі вопыт. Лектарскі стаж. // Які складаецца з лектараў. Лектарская група.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто чытае лекцыі.
|| прым. ле́ктарскі, -ая, -ае.
Лектарскае майстэрства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)