ле́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ле́ктарка |
ле́ктаркі |
| Р. |
ле́ктаркі |
ле́ктарак |
| Д. |
ле́ктарцы |
ле́ктаркам |
| В. |
ле́ктарку |
ле́ктарак |
| Т. |
ле́ктаркай
ле́ктаркаю |
ле́ктаркамі |
| М. |
ле́ктарцы |
ле́ктарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ле́ктарка ж., разг. (женщина-лектор) ле́кторша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́кторша разг.
1. (женщина-лектор) ле́ктарка, -кі ж.;
2. (жена лектора) ле́ктарыха, -хі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)