ле́карка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ле́карка ле́каркі
Р. ле́каркі ле́карак
Д. ле́карцы ле́каркам
В. ле́карку ле́карак
Т. ле́каркай
ле́каркаю		 ле́каркамі
М. ле́карцы ле́карках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́карка ж., разг. (женщина, занимающаяся лечением) ле́карша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́карка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да лекар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Доктар, урач.

|| ж. ле́карка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ле́карскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цели́тельница ле́карка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исцели́тельница ле́карка, -кі ж.; перен. збаві́целька, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

врачи́ха прост. урачы́ха, -хі, ж., ле́карка, -кі ж., до́ктарка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́карша уст., прост.

1. (женщина-лекарь) ле́карка, -кі ж.;

2. (жена лекаря) ле́карыха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)