лейкацы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лейкацы́тны лейкацы́тная лейкацы́тнае лейкацы́тныя
Р. лейкацы́тнага лейкацы́тнай
лейкацы́тнае		 лейкацы́тнага лейкацы́тных
Д. лейкацы́тнаму лейкацы́тнай лейкацы́тнаму лейкацы́тным
В. лейкацы́тны (неадуш.)
лейкацы́тнага (адуш.)		 лейкацы́тную лейкацы́тнае лейкацы́тныя (неадуш.)
лейкацы́тных (адуш.)
Т. лейкацы́тным лейкацы́тнай
лейкацы́тнаю		 лейкацы́тным лейкацы́тнымі
М. лейкацы́тным лейкацы́тнай лейкацы́тным лейкацы́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лейкацы́ты, -аў, адз. -цы́т, М -цы́це, м. (спец.).

Састаўная частка крыві — бясколерныя клеткі, якія паглынаюць бактэрыі і выпрацоўваюць антыцелы.

|| прым. лейкацы́тны, -ая, -ае і лейкацыта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)