лейкацыта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лейкацыта́рны |
лейкацыта́рная |
лейкацыта́рнае |
лейкацыта́рныя |
| Р. |
лейкацыта́рнага |
лейкацыта́рнай
лейкацыта́рнае |
лейкацыта́рнага |
лейкацыта́рных |
| Д. |
лейкацыта́рнаму |
лейкацыта́рнай |
лейкацыта́рнаму |
лейкацыта́рным |
| В. |
лейкацыта́рны (неадуш.)
лейкацыта́рнага (адуш.) |
лейкацыта́рную |
лейкацыта́рнае |
лейкацыта́рныя (неадуш.)
лейкацыта́рных (адуш.) |
| Т. |
лейкацыта́рным |
лейкацыта́рнай
лейкацыта́рнаю |
лейкацыта́рным |
лейкацыта́рнымі |
| М. |
лейкацыта́рным |
лейкацыта́рнай |
лейкацыта́рным |
лейкацыта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лейкацыта́рны лейкоцита́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лейкацы́ты, -аў, адз. -цы́т, М -цы́це, м. (спец.).
Састаўная частка крыві — бясколерныя клеткі, якія паглынаюць бактэрыі і выпрацоўваюць антыцелы.
|| прым. лейкацы́тны, -ая, -ае і лейкацыта́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лейкоцита́рный лейкацыта́рны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)