лейкацы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лейкацы́т лейкацы́ты
Р. лейкацы́та лейкацы́таў
Д. лейкацы́ту лейкацы́там
В. лейкацы́т лейкацы́ты
Т. лейкацы́там лейкацы́тамі
М. лейкацы́це лейкацы́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лейкацы́ты (ед. лейкацы́т м.) физиол. лейкоци́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лейкацы́ты, ‑аў; адз. лейкацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Белыя крывяныя цельцы — састаўная частка крыві.

[Ад грэч. leukos — белы і kytos — сасуд, клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкоци́ты мн., физиол. лейкацы́ты, -таў;

лейкоци́т ед. лейкацы́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)