лезгі́ны, -аў, адз. -гі́н, -а, м.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестана.

|| ж. лезгі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. лезгі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лезгі́ны, -наў лезги́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лезгі́ны, ‑аў; адз. лезгін, ‑а, м.; лезгінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. лезгінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР і Азербайджанскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лезгі́н,

гл. лезгіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лезгі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лезгі́н лезгі́ны
Р. лезгі́на лезгі́н
Д. лезгі́ну лезгі́нам
В. лезгі́на лезгі́н
Т. лезгі́нам лезгі́намі
М. лезгі́не лезгі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лезгі́нка ​1,

гл. лезгіны.

лезгі́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Народны танец лезгінаў, а таксама музыка да гэтага танца. Загрымеў барабан, загучала вясёлая лезгінка. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)