ле́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ле́ечны |
ле́ечная |
ле́ечнае |
ле́ечныя |
| Р. |
ле́ечнага |
ле́ечнай
ле́ечнае |
ле́ечнага |
ле́ечных |
| Д. |
ле́ечнаму |
ле́ечнай |
ле́ечнаму |
ле́ечным |
| В. |
ле́ечны
ле́ечнага |
ле́ечную |
ле́ечнае |
ле́ечныя
ле́ечных |
| Т. |
ле́ечным |
ле́ечнай
ле́ечнаю |
ле́ечным |
ле́ечнымі |
| М. |
ле́ечным |
ле́ечнай |
ле́ечным |
ле́ечных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ле́йка¹, -і, ДМ ле́йцы, мн. -і, ле́ек, ж.
1. Прыстасаванне ў выглядзе конуса з вузкай трубкай для пералівання і фільтравання вадкасцей.
2. Пасудзіна для палівання раслін з ручкай, носікам і рассейвальнікам, што дазваляе падаваць ваду ў патрэбнай колькасці.
|| прым. ле́ечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)