ледзяне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ледзяне́ц ледзянцы́
Р. ледзянца́ ледзянцо́ў
Д. ледзянцу́ ледзянца́м
В. ледзяне́ц ледзянцы́
Т. ледзянцо́м ледзянца́мі
М. ледзянцы́ ледзянца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ледзяне́ц, -нца́, мн. -нцы́, -нцо́ў, м.

Празрыстая цукерка з застылай сумесі цукру з фруктовым сокам.

Смактаць ледзянцы.

|| прым. ледзянцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледзяне́ц, -нца́ м. ледене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледзяне́ц, ‑нца, м.

Цвёрдая празрыстая цукерка з застылай сумесі цукру з фруктовым сокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледене́ц ледзяне́ц, -нца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)