ледабу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ледабу́р |
ледабу́ры |
| Р. |
ледабу́ра |
ледабу́раў |
| Д. |
ледабу́ру |
ледабу́рам |
| В. |
ледабу́р |
ледабу́ры |
| Т. |
ледабу́рам |
ледабу́рамі |
| М. |
ледабу́ры |
ледабу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ледабу́р, ‑а, м.
Бур для свідравання лёду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ледобу́р ледабу́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)