легкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. легкава́ты легкава́тая легкава́тае легкава́тыя
Р. легкава́тага легкава́тай
легкава́тае		 легкава́тага легкава́тых
Д. легкава́таму легкава́тай легкава́таму легкава́тым
В. легкава́ты (неадуш.)
легкава́тага (адуш.)		 легкава́тую легкава́тае легкава́тыя (неадуш.)
легкава́тых (адуш.)
Т. легкава́тым легкава́тай
легкава́таю		 легкава́тым легкава́тымі
М. легкава́тым легкава́тай легкава́тым легкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

легкава́ты разг. легкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

легкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Даволі лёгкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залёгкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Легкаваты, занадта лёгкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)