ле́вая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ле́вая ле́выя
Р. ле́вай ле́вых
Д. ле́вай ле́вым
В. ле́вую ле́вых
Т. ле́вай
ле́ваю		 ле́вымі
М. ле́вай ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́вая ж., сущ., полит. ле́вая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́вы ле́вая ле́вае ле́выя
Р. ле́вага ле́вай
ле́вае		 ле́вага ле́вых
Д. ле́ваму ле́вай ле́ваму ле́вым
В. ле́вы (неадуш.)
ле́вага (адуш.)		 ле́вую ле́вае ле́выя (неадуш.)
ле́вых (адуш.)
Т. ле́вым ле́вай
ле́ваю		 ле́вым ле́вымі
М. ле́вым ле́вай ле́вым ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ле́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́вы ле́вая ле́вае ле́выя
Р. ле́вага ле́вай
ле́вае		 ле́вага ле́вых
Д. ле́ваму ле́вай ле́ваму ле́вым
В. ле́вы (неадуш.)
ле́вага (адуш.)		 ле́вую ле́вае ле́выя (неадуш.)
ле́вых (адуш.)
Т. ле́вым ле́вай
ле́ваю		 ле́вым ле́вымі
М. ле́вым ле́вай ле́вым ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мальха́ч ’ляўша’ (беласт., Сл. ПЗБ). Ад польск. ⁺mańkacz < mańkat ’тс’ < mańka ’левая рука’ < італ. manca ’левая’ < лац. mancus ’калека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перадсэ́рдзе, ‑я, н.

Верхняя (правая і левая) частка сэрца, куды наступае кроў з вен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рлевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марлі. Мар левая тканіна. // Зроблены з марлі. Марлевая касынка. Марлевы сачок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́рана-ле́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́рана-ле́вы уме́рана-ле́вая уме́рана-ле́вае уме́рана-ле́выя
Р. уме́рана-ле́вага уме́рана-ле́вай
уме́рана-ле́вае		 уме́рана-ле́вага уме́рана-ле́вых
Д. уме́рана-ле́ваму уме́рана-ле́вай уме́рана-ле́ваму уме́рана-ле́вым
В. уме́рана-ле́вы (неадуш.)
уме́рана-ле́вага (адуш.)		 уме́рана-ле́вую уме́рана-ле́вае уме́рана-ле́выя (неадуш.)
уме́рана-ле́вых (адуш.)
Т. уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вай
уме́рана-ле́ваю		 уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вымі
М. уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вай уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэ́бет, ‑у, М ‑беце, м.

Левая старонка прыходна-расходных кніг, куды заносяцца ўсе выступленні, а таксама даўгі і расходы па данаму рахунку; проціл. крэдыт.

[Ад лац. debet — ён вінен.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)