лебядо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лебядо́вы лебядо́вая лебядо́вае лебядо́выя
Р. лебядо́вага лебядо́вай
лебядо́вае		 лебядо́вага лебядо́вых
Д. лебядо́ваму лебядо́вай лебядо́ваму лебядо́вым
В. лебядо́вы (неадуш.)
лебядо́вага (адуш.)		 лебядо́вую лебядо́вае лебядо́выя (неадуш.)
лебядо́вых (адуш.)
Т. лебядо́вым лебядо́вай
лебядо́ваю		 лебядо́вым лебядо́вымі
М. лебядо́вым лебядо́вай лебядо́вым лебядо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лебядо́вы лебедо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лебядо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лебяды.

2. у знач. наз. лебядо́выя, ‑ых. Сямейства двухдольных травяністых і паўкустовых раслін, да якога адносяцца лебяда, буракі, шпінат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лебяда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

Пустазелле, лісце якога звычайна пакрыта мучністым налётам.

|| прым. лебядо́вы, -ая, -ае.

Сямейства лебядовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лебедо́вый лебядо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ревый​II (к марь​III) лебядо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)