назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| лаўро́вых | |
| лаўро́вым | |
| лаўро́вымі | |
| лаўро́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| лаўро́вых | |
| лаўро́вым | |
| лаўро́вымі | |
| лаўро́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лаўро́вы
прыметнік, адносны
| лаўро́вы | лаўро́вая | лаўро́вае | ||
| лаўро́вага | лаўро́вай лаўро́вае |
лаўро́вага | лаўро́вых | |
| лаўро́ваму | лаўро́вай | лаўро́ваму | лаўро́вым | |
| лаўро́вы ( лаўро́вага ( |
лаўро́вую | лаўро́вае | лаўро́вых ( |
|
| лаўро́вым | лаўро́вай лаўро́ваю |
лаўро́вым | лаўро́вымі | |
| лаўро́вым | лаўро́вай | лаўро́вым | лаўро́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ла́вровые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лаўро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лаўру, уласцівы яму.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)