ла́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ла́ўнік |
ла́ўнікі |
| Р. |
ла́ўніка |
ла́ўнікаў |
| Д. |
ла́ўніку |
ла́ўнікам |
| В. |
ла́ўніка |
ла́ўнікаў |
| Т. |
ла́ўнікам |
ла́ўнікамі |
| М. |
ла́ўніку |
ла́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ла́ўнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ла́ўнікі |
| Р. |
Ла́ўнік
Ла́ўнікаў |
| Д. |
Ла́ўнікам |
| В. |
Ла́ўнікі |
| Т. |
Ла́ўнікамі |
| М. |
Ла́ўніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)