Ла́ўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́ўкі
Р. Ла́вак
Ла́ўкаў
Д. Ла́ўкам
В. Ла́ўкі
Т. Ла́ўкамі
М. Ла́ўках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ўка ла́ўкі
Р. ла́ўкі ла́вак
Д. ла́ўцы ла́ўкам
В. ла́ўку ла́ўкі
Т. ла́ўкай
ла́ўкаю		 ла́ўкамі
М. ла́ўцы ла́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перасу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

Пасунуўшыся, перамясціцца.

П. на другі канец лаўкі.

|| незак. перасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́плаў, -лаву, мн. паплавы́, паплаво́ў, м.

Луг у пойме ракі.

Касіць п.

|| памянш. паплаво́к, -лаўка́, мн. -лаўкі́, -лаўко́ў, м.

|| прым. паплаўны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрымярза́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; зак.

Прымерзнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае; прымерзнуць у многіх месцах.

Папрымярзалі вёдры да лаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаме́ечный ла́вачны, ад ла́ўкі, для ла́ўкі; ад засло́на, для засло́на, ад усло́на, для ўсло́на; ад зэ́дліка, для зэ́дліка; ад тапчана́, для тапчана́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыла́вак, -ла́ўка, мн. -ла́ўкі, -ла́ўкаў, м.

Род вузкага, закрытага спераду стала ў магазіне, які аддзяляе прадаўца ад пакупнікоў, а таксама стол для продажу тавараў на рынку.

Работнікі прылаўка (служачыя магазіна).

|| прым. прыла́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лысы́чка ’драўляны кранштэйн, які замацоўвае вось ганчарнага круга да лаўкі’ (Вяр.—Крыв.). Да лісіца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ры́дзель, ‑для, м.

Абл. Драўляная лапата, акаваная па краях жалезам. — Што, што? — Падняўся з лаўкі рыжабароды чалавек у паношанай .. спяцоўцы з рыдлем у руках. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплаво́к¹, -лаўка́, мн. -лаўкі́, -лаўко́ў, м.

1. Лёгкі плаваючы прадмет, які прымацоўваецца да лёскі, да сеткі або трымаецца на якары.

П. вудачкі.

П. невада.

2. Прыстасаванне, якое выкарыстоўваецца для надання плывучасці чаму-н. (від лодкі, прагумаваны мех, надзьмуты ветрам і пад.).

Мост на паплаўках.

|| прым. паплаво́чны, -ая, -ае і паплаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)