ла́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́чка ла́чкі
Р. ла́чкі ла́чак
Д. ла́чцы ла́чкам
В. ла́чку ла́чак
Т. ла́чкай
ла́чкаю		 ла́чкамі
М. ла́чцы ла́чках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́чка ж. ла́чка; см. ла́кі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́чка,

гл. лакцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́кцы, ‑аў; адз. лак, ‑а, м.; лачка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. лачкі, ‑чак; ж.

Народнасць, якая пражывае ў Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)