латы́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. латы́шскі латы́шская латы́шскае латы́шскія
Р. латы́шскага латы́шскай
латы́шскае		 латы́шскага латы́шскіх
Д. латы́шскаму латы́шскай латы́шскаму латы́шскім
В. латы́шскі (неадуш.)
латы́шскага (адуш.)		 латы́шскую латы́шскае латы́шскія (неадуш.)
латы́шскіх (адуш.)
Т. латы́шскім латы́шскай
латы́шскаю		 латы́шскім латы́шскімі
М. латы́шскім латы́шскай латы́шскім латы́шскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латы́шскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латышоў, належыць ім. Латышская мова. Латышскі паэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латышы́, -о́ў, адз. латы́ш, -а́, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвіі.

|| ж. латы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. латы́шскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́ска-латы́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-латы́шскі ру́ска-латы́шская ру́ска-латы́шскае ру́ска-латы́шскія
Р. ру́ска-латы́шскага ру́ска-латы́шскай
ру́ска-латы́шскае		 ру́ска-латы́шскага ру́ска-латы́шскіх
Д. ру́ска-латы́шскаму ру́ска-латы́шскай ру́ска-латы́шскаму ру́ска-латы́шскім
В. ру́ска-латы́шскі (неадуш.)
ру́ска-латы́шскага (адуш.)		 ру́ска-латы́шскую ру́ска-латы́шскае ру́ска-латы́шскія (неадуш.)
ру́ска-латы́шскіх (адуш.)
Т. ру́ска-латы́шскім ру́ска-латы́шскай
ру́ска-латы́шскаю		 ру́ска-латы́шскім ру́ска-латы́шскімі
М. ру́ска-латы́шскім ру́ска-латы́шскай ру́ска-латы́шскім ру́ска-латы́шскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латы́шский латы́шскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Латы́ш 1 ’прадстаўнік асноўнага насельніцтва Латвіі’ (ТСБМ), прым. латышскі (ТСБМ), латыські (Касп.). Укр. лати́ш, рус. латы́ш, польск. łotysz, чэш. Lolyš. У бел. і ўкр. антрапаніміі сустракаюцца асновы з ла‑ і ло‑. Узыходзіць да лат. latvieši ’латышы’ (< latvietis), літ. lãtvis, якія паходзяць ад назвы р. Late (Мікала, Slavia, 15, 162; Фасмер, 2, 466).

Латы́ш 2 ’вялікі збан з адной ручкай’ (Сл. паўн.-зах.). Да этноніма латыш (відавочна, форма збана пашырылася з Латвіі). Параўн. назву касы літоўка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)