Ла́тышкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́тышкі
Р. Ла́тышак
Ла́тышкаў
Д. Ла́тышкам
В. Ла́тышкі
Т. Ла́тышкамі
М. Ла́тышках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Латышкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Латышкі́
Р. Латышо́к
Латышко́ў
Д. Латышка́м
В. Латышкі́
Т. Латышка́мі
М. Латышка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латы́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. латы́шка латы́шкі
Р. латы́шкі латы́шак
Д. латы́шцы латы́шкам
В. латы́шку латы́шак
Т. латы́шкай
латы́шкаю		 латы́шкамі
М. латы́шцы латы́шках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латышы́, ‑оў; адз. латыш, ‑а, м.; латышка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. латышкі, ‑шак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвійскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)