па-латы́ні

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-латы́ні - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-латы́ні нареч. по-латы́ни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

латы́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. латы́нь
Р. латы́ні
Д. латы́ні
В. латы́нь
Т. латы́нню
М. латы́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латы́нь, -і, ж.

Лацінская мова.

Вульгарная латынь — народная латынь, лацінскае прастамоўе (у адрозненне ад літаратурнай класічнай латыні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по-латы́ни нареч. па-латы́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярэднелаці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сярэдняй латыні. Сярэднелацінская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дызентэ́рыя ’дызентэрыя’ (БРС). Рус. дизентери́я, укр. дизентері́я. Запазычанне з ням. Dysenterie (а гэта з вучонай латыні < грэч.). Падрабязна Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вака́цыі ’канікулы’, адз. л. вакацыя (БРС). З польск. wakacja < лац. vacātio (Булыка, Запазыч., 55). Больш верагодным трэба лічыць непасрэднае запазычанне з семінарскай латыні. Параўн. Фасмер, 1, 267.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарызанта́льны ’гарызантальны’ (БРС). Рус. горизонта́льный, укр. горизонта́льний. У рус. мове з польск. horizontalny (запазычанне Пятроўскай эпохі), а гэта з вучонай латыні. Гл. Шанскі, 1, Г, 134. У бел. мове, відавочна, з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гартэ́нзія ’гартэнзія’ (БРС). Рус. горте́нзия, укр. горте́нзія. У бел. і ўкр. мовах запазычанне з рус. У рус. мове гэта новае (XIX ст.) запазычанне з вучонай латыні (утварэнне ад жаночага імя Hortense). Гл. Шанскі, 1, Г, 143.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)