латрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. латру́ю латру́ем
2-я ас. латру́еш латру́еце
3-я ас. латру́е латру́юць
Прошлы час
м. латрава́ў латрава́лі
ж. латрава́ла
н. латрава́ла
Загадны лад
2-я ас. латру́й латру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час латру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Латрава́ць ’лайдакаваць, гультайнічаць’ (Нас.). Да лотр (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)