лато́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лато́чніца лато́чніцы
Р. лато́чніцы лато́чніц
Д. лато́чніцы лато́чніцам
В. лато́чніцу лато́чніц
Т. лато́чніцай
лато́чніцаю		 лато́чніцамі
М. лато́чніцы лато́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лато́чніца ж. лото́чница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лато́чніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да латочнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лато́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прадавец з латка (у 1 знач.).

|| ж. лато́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лото́чница лато́чніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)