ла́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Сярэдневяковы воін у латах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ла́тнік ла́тнікі
Р. ла́тніка ла́тнікаў
Д. ла́тніку ла́тнікам
В. ла́тніка ла́тнікаў
Т. ла́тнікам ла́тнікамі
М. ла́тніку ла́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́тнік м., ист. ла́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́тнік, ‑а, м.

Гіст. Воін у латах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ла́тнік 1 ’тонкі лес, жэрдкі, прыгодныя для лат’ (Нас.). Да ла́та 2.

Ла́тнік 2 ’старая посцілка, якой накрываюць каня’ (Сцяшк.). Да ла́та 1 (гл.). Аб рэгіянальнай (гродзенскай) спецыфіцы словаўтварэння з суф. ‑нік гл. Сцяцко, Афікс. наз., 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́тник ист. ла́тнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)