латві́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
латві́йка |
латві́йкі |
| Р. |
латві́йкі |
латві́ек |
| Д. |
латві́йцы |
латві́йкам |
| В. |
латві́йку |
латві́ек |
| Т. |
латві́йкай
латві́йкаю |
латві́йкамі |
| М. |
латві́йцы |
латві́йках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
латви́йка латві́йка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
латві́йцы, ‑аў; адз. латвіец, ‑війца, м.; латвійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. латвійкі, ‑віек; ж.
Насельніцтва Латвійскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)