Verbum

анлайнавы слоўнік

лата́ть несов., разг. ла́таць, ла́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́піць несов., разг. чини́ть, починя́ть, лата́ть, заде́лывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́таць несов., разг. чини́ть, починя́ть; лата́ть; заде́лывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лата́ць ₁, ла́таць, лата́тэ ’лапіць адзенне’, ’рамантаваць страху’ (Нас., ТСБМ, Бяльк., Касп., Сцяшк., Яруш., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах.; КЭС, лаг., Нік. Очерки, Ян.; чарніг., КЭС). Укр. латати, рус. латать, польск. łatać, чэш. látati, славац. lálať. Паўн.-слав. oltati ’прышываць латкі, рамантаваць’ (Слаўскі, 5, 40; Слаўскі, SP, 1, 46). Адназоўнікавае ўтварэнне. Да ла́та ₁ (гл.).

Лата́ць ₂ ’прыбіваць латы да крокваў’ (КЭС, лаг.). Да ла́та ₂. Параўн. таксама ла́ціць. Не выключана магчымасць запазычання з польск. latać ’тс’. Аналагічна ў ням. мове: Latte ’лата’ > latten ’прыбіваць латы’ (Слаўскі, 5, 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)