латако́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
латако́вы |
латако́вая |
латако́вае |
латако́выя |
| Р. |
латако́вага |
латако́вай
латако́вае |
латако́вага |
латако́вых |
| Д. |
латако́ваму |
латако́вай |
латако́ваму |
латако́вым |
| В. |
латако́вы (неадуш.)
латако́вага (адуш.) |
латако́вую |
латако́вае |
латако́выя (неадуш.)
латако́вых (адуш.) |
| Т. |
латако́вым |
латако́вай
латако́ваю |
латако́вым |
латако́вымі |
| М. |
латако́вым |
латако́вай |
латако́вым |
латако́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
латако́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да латака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лата́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Адкрыты жолаб для сцёку, ссыпання чаго-н.
2. Паўкруглае або прамавугольнае прыстасаванне ў выглядзе невялікага жолаба ў млыне для ссыпання збожжа ў жорны.
Млынавы л.
|| прым. латако́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)