ласі́ха, -і, ДМ -сі́се, мн. -і, -сі́х, ж.

Самка лася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ласі́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ласі́ха ласі́хі
Р. ласі́хі ласі́х
Д. ласі́се ласі́хам
В. ласі́ху ласі́х
Т. ласі́хай
ласі́хаю		 ласі́хамі
М. ласі́се ласі́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ласі́ха ж. лоси́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласі́ха, ‑і, ДМ ‑сісе, ж.

Самка лася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́сіца, -ы, мн. -ы, -сіц, ж.

1. Тое, што і ласка².

2. Тое, што і ласіха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лоси́ха ласі́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соха́тиха обл. ласі́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́сіца, ‑ы, ж.

Тое, што і ласка ​2.

ласі́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і ласіха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лашы́ца, лошы́ца ’ласіха’ (Дразд.). Да лоша (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скорагаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Хуткае маўленне.

Гаварыць скорагаворкай.

2. Спецыяльна прыдуманая фраза, пабудаваная на спалучэнні гукаў, якія робяць цяжкім яе хуткае вымаўленне (напр.: ліска лашчыць лісяня, а ласіха — ласяня), хуткапрамаўлянка.

|| прым. скорагаво́рачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)