ласёвы гл. лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ласё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ласё́вы ласё́вая ласё́вае ласё́выя
Р. ласё́вага ласё́вай
ласё́вае		 ласё́вага ласё́вых
Д. ласё́ваму ласё́вай ласё́ваму ласё́вым
В. ласё́вы (неадуш.)
ласё́вага (адуш.)		 ласё́вую ласё́вае ласё́выя (неадуш.)
ласё́вых (адуш.)
Т. ласё́вым ласё́вай
ласё́ваю		 ласё́вым ласё́вымі
М. ласё́вым ласё́вай ласё́вым ласё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ласёвы лоси́ный, ло́сий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласёвы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ласіны. [Бацька] вешае на ласёвы рог, прыбіты да сцяны, шапку і цяжка сядае тут жа, пад рогам, на шырокую лаўку. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лось, лася́, мн. ласі́, -ёў, м.

Буйная жывёліна сямейства аленевых з шырокімі разгалістымі рагамі (у самцоў).

|| прым. ласі́ны, -ая, -ае і ласёвы, -ая, -ае.

Ласінае мяса.

Ласёвая шкура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́сий ласёвы, ласі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)