ласу́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ласу́нак |
ласу́нкі |
| Р. |
ласу́нку |
ласу́нкаў |
| Д. |
ласу́нку |
ласу́нкам |
| В. |
ласу́нак |
ласу́нкі |
| Т. |
ласу́нкам |
ласу́нкамі |
| М. |
ласу́нку |
ласу́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ласу́нак, -нку м. (преимущественно о сластях) ла́комство ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ласу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
1. Што-н. вельмі смачнае; улюбёная страва.
2. звычайна мн. (ласу́нкі, -аў). Кандытарскія вырабы, салодкае, прысмакі.
Пачаставаць дзяцей ласункамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ласу́нак, ‑нку, м.
1. Што‑н. вельмі смачнае; улюбёная страва. Хатнія ласункі. □ Грыбы [госці], вядома, хвалілі, дый удаваліся яны такія, што маглі лічыцца ласункам. Лужанін. [Чайкі] то стралой узнімаюцца ўгору, то куляй ляцяць уніз за ласункамі, якія пасажыры кідаюць за борт. Філімонаў.
2. звычайна мн. (ласу́нкі, ‑аў). Салодкія кандытарскія вырабы і наогул усё смачнае; прысмакі. Танкісты пачалі дзецям соваць ласункі, хто галеты, хто цукар. Няхай. У парк рэдка хто заглядваў, і мядзведзям ужо не прыносілі ніякіх ласункаў. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ласу́нак ’улюбёная страва’, ’прысмакі’ (ТСБМ). Да ла́сы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гасці́нец¹, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Падарунак (звычайна які-н. ласунак).
Прынесці дзецям г.
|| прым. гасці́нцавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ласу́нкі (ед. ласу́нак, -нку м.) ла́комства, сла́дости, сла́сти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раха́т-луку́м, ‑у, м.
Усходні ласунак з цукру, мукі і крухмалу з арэхамі і міндалем.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́сти мн. ласу́нкі, -каў, ед. ласу́нак, -нка м.; прысма́кі, -каў ед. нет.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прала́саваць ’патраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)