ла́пцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́пцевы ла́пцевая ла́пцевае ла́пцевыя
Р. ла́пцевага ла́пцевай
ла́пцевае		 ла́пцевага ла́пцевых
Д. ла́пцеваму ла́пцевай ла́пцеваму ла́пцевым
В. ла́пцевы (неадуш.)
ла́пцевага (адуш.)		 ла́пцевую ла́пцевае ла́пцевыя (неадуш.)
ла́пцевых (адуш.)
Т. ла́пцевым ла́пцевай
ла́пцеваю		 ла́пцевым ла́пцевымі
М. ла́пцевым ла́пцевай ла́пцевым ла́пцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́пцевы ла́потный;

~вае лы́ка — ла́потное лы́ко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́пцевы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да лапця, лапцей. Лапцевыя лыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́паць¹, -пця, мн. -пці, -пце́й, м.

1. Плецены абутак з лыка, бяросты ці вяровак.

Лазовыя лапці.

2. перан. Адсталы, некультурны чалавек.

◊

Абуць у лапці (разм., жарт.) — абдурыць, ашукаць і пасмяяцца з каго-н.

|| памянш. ла́пцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. ла́пцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́потный

1. ла́пцевы;

2. лапцю́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)