лапушны́, -а́я, -о́е.

Шыракалісты, падобны на лісце лопуху.

Лапушныя кусцікі лотаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапушны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лапушны́ лапушна́я лапушно́е лапушны́я
Р. лапушно́га лапушно́й
лапушно́е		 лапушно́га лапушны́х
Д. лапушно́му лапушно́й лапушно́му лапушны́м
В. лапушны́ (неадуш.)
лапушно́га (адуш.)		 лапушну́ю лапушно́е лапушны́я (неадуш.)
лапушны́х (адуш.)
Т. лапушны́м лапушно́й
лапушно́ю		 лапушны́м лапушны́мі
М. лапушны́м лапушно́й лапушны́м лапушны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лапушны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і лапушысты. На лугавых нізінах сям-там яшчэ стаяла вада, а над ёю лапушнымі кусцікамі жаўцела лотаць, рассцілаючы буйныя лісты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапушны́ и лапушы́сты лопуши́стый

лапушы́сты, см. лапушны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лапушны, лапушысты, шыракалісты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

лапушы́сты, -ая, -ае.

Тое, што і лапушны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лопуши́стый разг. лапушы́сты, лапу́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лапу́х, лапуха ’лопух, Arctium L.’ (Сцяшк., Яўс.; гродз., Кіс., Сл. паўн.-зах.), ’капытнік, Calla palustris L.’ (Сл. паўн.-зах.), ’лотаць, Caltha palustris L.’ (Шатал., Сл. паўн.-зах.), ’дурань’, ’неразвіты чалавек’ (Яўс., Шатал.). Да лопух (гл.). Сюды ж лапушнік ’лотаць’ (Сл. паўн.-зах., Кіс.), віц. лапуха ’тс’ (Касп.; лепел., КЭС), лапушчік ’зараснік лопуху’, лапушны, лапушысты ’шыракалісты, падобны на лісце лопуху’, лапушыцца ’пышна разрастацца, выпускаць многа лісця’ (Сцяшк., ТСБМ, Сл. паўн.-зах.), лыпуховы ’мізэрны, пусцяковы’, лы‑ пуховіча ’пусцяковіна’ (Яўс.), лапушьісты ’пульхны, лапушысты (аб снезе)’ (Бяльк.), лапушнік ’лешч, які нерастуе першым’ (Лаўмане, Zivju, 170). Да лопух (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)