ла́плены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́плены ла́пленая ла́пленае ла́пленыя
Р. ла́пленага ла́пленай
ла́пленае		 ла́пленага ла́пленых
Д. ла́пленаму ла́пленай ла́пленаму ла́пленым
В. ла́плены (неадуш.)
ла́пленага (адуш.)		 ла́пленую ла́пленае ла́пленыя (неадуш.)
ла́пленых (адуш.)
Т. ла́пленым ла́пленай
ла́пленаю		 ла́пленым ла́пленымі
М. ла́пленым ла́пленай ла́пленым ла́пленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́плены ла́пленая ла́пленае ла́пленыя
Р. ла́пленага ла́пленай
ла́пленае		 ла́пленага ла́пленых
Д. ла́пленаму ла́пленай ла́пленаму ла́пленым
В. ла́плены (неадуш.)
ла́пленага (адуш.)		 ла́пленую ла́пленае ла́пленыя (неадуш.)
ла́пленых (адуш.)
Т. ла́пленым ла́пленай
ла́пленаю		 ла́пленым ла́пленымі
М. ла́пленым ла́пленай ла́пленым ла́пленых

Кароткая форма: ла́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́плены разг.

1. прич. чи́ненный, ла́танный;

2. прил. чинёный; ла́таный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад лапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́піць, ла́плю, ла́піш, ла́піць; ла́плены; незак., што (разм.).

Зашываць дзіркі, ставіць латкі на чым-н.

Л. бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́таны, -ая, -ае.

3 латкамі, рапараваны, лаплены.

Л. армяк.

Хоць у латаным, абы не ў хватаным (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́танный разг. ла́таны, ла́плены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чинёный прил., разг. пра́ўлены, рамантава́ны, рапарава́ны; ла́таны, ла́плены; см. чини́ть​I 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ла́піць ’латаць, рамантаваць адзенне’ (Гарэц., Бір., Сцяшк., Бяльк., Касп., Шат., Мат. Гом.; маг., КЭС; навагр., Нар. сл., ДАБМ, к. 323), паўн.-пін. ла́піты ’тс’ (Нар. лекс.), оўруч. лапіт ’тс’ (Бел.-укр. ізал.). Старажытны балтызм. Параўн. літ. lópyti, лат. lāpît ’тс’ (Фасмер, 2, 459; Мюленбах-Эндзелін, 2, 439; Лаўчутэ, Балтызмы, 74–76). Сюды ж ла́плены ’пярэсты, рабы (конь)’ (Нік., Няч.), лаплены, лапліны(й) ’палатаны’ (Нас., Бяльк.; кіраў., Нар. сл.; барыс., Сл. паўн.-зах.), лапленне ’латанне’ (Юрч.), гом. ла́плінка, ла́плянка ’латка’ (ДАБМ, 925), лапленнік ’той, хто латае’ (Юрч. Вытв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чи́ненный прич.

1. пра́ўлены, папраўля́ны, рамантава́ны, рапарава́ны; ла́таны, ла́плены;

2. во́страны, заво́страны; см. чини́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)