лапата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
лапата́нне |
| Р. |
лапата́ння |
| Д. |
лапата́нню |
| В. |
лапата́нне |
| Т. |
лапата́ннем |
| М. |
лапата́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лапата́нне ср.
1. хло́панье; тарахте́ние;
2. разг. болтовня́ ж.; тарахте́ние, треща́ние, трескотня́ ж.;
3. разг. лопота́ние;
1-3 см. лапата́ць 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лапата́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. лапатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; незак.
1. Удараць па якой-н. паверхні, ствараючы аднастайныя, прыглушаныя гукі; шалясцець.
Л. крыламі па вадзе.
Дождж лапоча па страсе.
2. Хутка, нязвязна гаварыць, паспешліва расказваць (разм.).
Вінавата л.
3. Гаварыць многа, бесперастанку аб чым-н. пустым, нязначным; балбатаць (разм.).
Яна цэлы дзень бегала па вёсцы і лапатала.
4. Незразумела гаварыць, гаварыць на чужой, незнаёмай для каго-н. мове; невыразна вымаўляць.
Дзяўчынка лапатала на сваёй дзіцячай мове.
Немец лапатаў нешта незразумелае.
|| зак. пралапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́.
|| наз. лапата́нне, -я, н. і ло́пат, -у, М -паце, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лопота́нье лапата́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лапаце́нне ср., разг., см. лапата́нне 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ло́пат, ‑у, М ‑паце, м.
Тое, што і лапатанне. Асцярожныя глушцы, не падпускаючы і блізка да сябе чалавека, з цяжкім і рэзкім лопатам крыл[а]ў узнімаліся ўверх і знікалі паміж дрэвамі. Гурскі. Звоняць чаркі, трашчаць скваркі, Лопат, гоман, смех і крык... Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
треща́ние
1. трашча́нне, -ння ср.;
2. трашча́нне, -ння ср., лапата́нне, -ння ср.; см. треща́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тарахте́ние
1. тарахце́нне, -ння ср., леската́нне, -ння ср.;
2. трашча́нне, -ння ср., лапата́нне, -ння ср.; см. тарахте́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плеск м. пляск, род. пля́ску м., пля́сканне, -ння ср.; плёскат, -ту м.; (о крыльях) ло́пат, -ту м., лапата́нне, -ння ср.; см. плеска́ть, плеска́ться;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)