назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лапары́ | ||
| лапара́ | лапаро́ў | |
| лапару́ | лапара́м | |
| лапара́ | лапаро́ў | |
| лапаро́м | лапара́мі | |
| лапару́ | лапара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лопа́рь
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лапары́, ‑оў;
Распаўсюджаная ў навуковай літаратуры назва саамаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)