ла́п

часціца

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Лап! ’пра мацанне, абмацванне’ (мсцісл., Нар. лекс.), смал. лап ’тс’, рус. ярасл. лап! (аб сабаку) ’скок!’, польск., в.-луж. łap©, чэш., усх.-славац. lap© ’хол’. Паводле семантыкі толькі мсцісл.-смал. арэал. Паўн.-слав. lapъ© суіснуе побач з дзеясл. łapali/lapiłi (Слаўскі, 4, 464), бел. лапаць© (гл.). Згодна са Смаль–Стоцкім (Прымат., 22, 27, 37), — гэта анаматапеічнае аддзеяслоўнае ўтварэнне (са значэннем «рух — гук»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цап-ла́п

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цап-ла́п межд., разг. цап-цара́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ла́пы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́пы
Р. Ла́п
Ла́паў
Д. Ла́пам
В. Ла́пы
Т. Ла́памі
М. Ла́пах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цап-цара́п межд., разг. цап-ла́п.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́па ла́пы
Р. ла́пы ла́п
Д. ла́пе ла́пам
В. ла́пу ла́пы
Т. ла́пай
ла́паю
ла́памі
М. ла́пе ла́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́піць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ла́плю ла́пім
2-я ас. ла́піш ла́піце
3-я ас. ла́піць ла́пяць
Прошлы час
м. ла́піў ла́пілі
ж. ла́піла
н. ла́піла
Загадны лад
2-я ас. ла́п ла́пце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ла́пячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электраізаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ізаляцыі асобных частак электрычных прыбораў. Электраізаляцыйныя матэрыялы. Электраізаляцыйны лап. // Які мае ўласцівасці ізаляцыі электрычнасці. Электраізаляцыйная ўласцівасць штучнай смалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лушая́, лушуя́ ’перхаць’, ’каласковая луска аўса’ (віл., глыб., Сл. ПЗБ; КЭС, лап.). У выніку кантамінацыі луска і (рус.) *чешуя́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)