ландта́г, -а, м.

Выбарны орган самакіравання абласцей і зямель у некаторых краінах (Аўстрыі, Германіі і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ландта́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ландта́г
Р. ландта́га
Д. ландта́гу
В. ландта́г
Т. ландта́гам
М. ландта́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ландта́г м., полит. ландта́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ландта́г полит. ландта́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ландта́г, ‑а, м.

Выбарны орган самакіравання абласцей і зямель у Германіі і Аўстрыі.

[Ням. Landtag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)