ландры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ландры́н
Р. ландры́ну
Д. ландры́ну
В. ландры́н
Т. ландры́нам
М. ландры́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ландры́н, -ну м., уст. ландри́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ландри́н уст. ландры́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)