лама́нец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лама́нец |
лама́нцы |
| Р. |
лама́нца |
лама́нцаў |
| Д. |
лама́нцу |
лама́нцам |
| В. |
лама́нец |
лама́нцы |
| Т. |
лама́нцам |
лама́нцамі |
| М. |
лама́нцы |
лама́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лама́нец, -нца м.
1. отло́манный кусо́к хле́ба;
2. обл. лепёшка ж. (из кислого теста)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лама́нцы, ‑аў; адз. ламанец, ‑нца, м.
Абл. Ежа — піражкі або кавалкі скавародніка з кіслага пшанічнага цеста, залітыя канапляным малаком і падсмажаныя. За квасам елі верашчаку, А потым блінчыкі на маку, А там ламанцы, праснакі З пшанічнай добрае мукі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)