лакірава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лакірава́льны |
лакірава́льная |
лакірава́льнае |
лакірава́льныя |
| Р. |
лакірава́льнага |
лакірава́льнай
лакірава́льнае |
лакірава́льнага |
лакірава́льных |
| Д. |
лакірава́льнаму |
лакірава́льнай |
лакірава́льнаму |
лакірава́льным |
| В. |
лакірава́льны (неадуш.)
лакірава́льнага (адуш.) |
лакірава́льную |
лакірава́льнае |
лакірава́льныя (неадуш.)
лакірава́льных (адуш.) |
| Т. |
лакірава́льным |
лакірава́льнай
лакірава́льнаю |
лакірава́льным |
лакірава́льнымі |
| М. |
лакірава́льным |
лакірава́льнай |
лакірава́льным |
лакірава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лакірава́льны лакирова́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лакірава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лакіравання, прызначаны для лакіравання. Лакіравальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
1. Пакрываць лакам.
Л. мэблю.
2. перан. Прыхарошваць, ідэалізаваць.
Л. рэчаіснасць.
|| зак. адлакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).
|| наз. лакірава́нне, -я, н. (да 1 знач.) і лакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
|| прым. лакіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і лакірава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.), лакірава́ны, -ая, -ае і лакіро́ваны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лакирова́льный лакірава́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)