лаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Слуга ў панскім доме, гасцініцы, рэстаране (уст.).

2. перан. Чалавек, які падхалімнічае, выслужваецца (неадабр.).

|| прым. лаке́йскі, -ая, -ае.

Лакейскія манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаке́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лаке́й лаке́і
Р. лаке́я лаке́яў
Д. лаке́ю лаке́ям
В. лаке́я лаке́яў
Т. лаке́ем лаке́ямі
М. лаке́ю лаке́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лаке́й м., прям., перен. лаке́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаке́й лаке́й, -ке́я м., лёкай, -кая м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаке́й, ‑я, м.

1. Дамашні слуга пры панах; слуга ў гасцініцы, рэстаране і пад. (у памешчыцкім і буржуазным асяроддзі).

2. перан. Неадабр. Чалавек, які выслужваецца, падхалімнічае, ліслівіць.

[Фр. laquais.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лаке́й ’лёкай’, лаке́йскі (ТСБМ), лаке́йські ’лёкаўскі’ (Бяльк.). Запазычана з рус. лакей (Крукоўскі, Уплыў, 74), якое праз гал. lakei ці ням. Lakai з франц. laquais ’тс’ (Фасмер, 2, 452). Сюды ж лакейнічаць, пераноснае лакей ’стаячы лучнік’ (Сл. паўн.-зах.), лакейства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́мер-лаке́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́мер-лаке́й ка́мер-лаке́і
Р. ка́мер-лаке́я ка́мер-лаке́яў
Д. ка́мер-лаке́ю ка́мер-лаке́ям
В. ка́мер-лаке́я ка́мер-лаке́яў
Т. ка́мер-лаке́ем ка́мер-лаке́ямі
М. ка́мер-лаке́і ка́мер-лаке́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́мер-лаке́й м., уст. ка́мер-лаке́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мер-лаке́й уст. ка́мер-лаке́й, -ке́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мер-лаке́й, ‑я, м.

Уст. Старшы прыдворны лакей.

[Ням. Kammerlackei.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)