лака́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лака́ўт лака́ўты
Р. лака́ўту лака́ўтаў
Д. лака́ўту лака́ўтам
В. лака́ўт лака́ўты
Т. лака́ўтам лака́ўтамі
М. лака́ўце лака́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лака́ўт, -у, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Закрыццё прадпрыемства і масавае звальненне рабочых як сродак барацьбы з іх патрабаваннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лака́ўт, -ту м. лока́ут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лака́ўт ’закрыццё прадпрыемства (у буржуазных краінах) з адначасовым масавым звальненнем рабочых’ (ТСБМ). Запазычана з рус. локаут (Крукоўскі, Уплыў, 80), якое з англ. lock out ’замыкаць дзверы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лока́ут лака́ўт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакаўтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаўт каму-н., звольніць (звальняць) у выніку лакаўту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)