ла́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́кавы ла́кавая ла́кавае ла́кавыя
Р. ла́кавага ла́кавай
ла́кавае		 ла́кавага ла́кавых
Д. ла́каваму ла́кавай ла́каваму ла́кавым
В. ла́кавы (неадуш.)
ла́кавага (адуш.)		 ла́кавую ла́кавае ла́кавыя (неадуш.)
ла́кавых (адуш.)
Т. ла́кавым ла́кавай
ла́каваю		 ла́кавым ла́кавымі
М. ла́кавым ла́кавай ла́кавым ла́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́кавы ла́ковый;

~выя фа́рбы — ла́ковые кра́ски;

~выя ту́флі — ла́ковые ту́фли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лаку ​1. Лакавыя фарбы. Лакавы бляск. // Які ўтрымлівае лак ​1. Лакавы раствор.

2. Пакрыты лакам ​1; накіраваны. Лакавыя туфлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лак, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Раствор смол у спірце, шкіпінары, алеі і інш., якім пакрываюць паверхню прадметаў, каб надаць ім бляск.

Пакрываць лакам.

2. Бліскучы высахлы слой гэтага раствору на паверхні якога-н. прадмета.

Лакавыя туфлі (са скуры, пакрытай лакам).

3. Касметычны сродак (фарба для пакрыцця пазногцяў або раствор для фіксацыі прычоскі).

Чырвоны л.

|| прым. ла́кавы, -ая, -ае.

Лакавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ковый ла́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)