лазо́вы гл. лаза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лазо́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Лазо́вы
Р. Лазо́вага
Д. Лазо́ваму
В. Лазо́вы
Т. Лазо́вым
М. Лазо́вым

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лазо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лазо́вы лазо́вая лазо́вае лазо́выя
Р. лазо́вага лазо́вай
лазо́вае		 лазо́вага лазо́вых
Д. лазо́ваму лазо́вай лазо́ваму лазо́вым
В. лазо́вы (неадуш.)
лазо́вага (адуш.)		 лазо́вую лазо́вае лазо́выя (неадуш.)
лазо́вых (адуш.)
Т. лазо́вым лазо́вай
лазо́ваю		 лазо́вым лазо́вымі
М. лазо́вым лазо́вай лазо́вым лазо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лазо́вы лозо́вый, и́вовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лазо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вазы. Лазовая кара. □ Зашалясцелі, Зашумелі Галлём лазовыя кусты. Тарас. // Зроблены з лазы. Лазовы кошык. □ Маладая, шчаслівая маці сядзіць над белай лазовай калыскай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаза́, -ы́, мн. ло́зы, лоз і лозаў, ж.

1. Кусты некаторых парод вярбы, вінаграду.

Вінаградная л.

2. Доўгае гнуткае галлё вярбовых кустоў, вінаграду; матэрыял з лазовай драўніны ці кары.

Плесці кошыкі з лазы.

◊

Даць лазы (разм.) — адсцябаць розгамі.

|| прым. лазо́вы, -ая, -ае.

Лазовая кара.

Л. кошык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лози́новый лазо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́вовый вярбо́вы, лазо́вы, вербало́завы;

и́вовый прут лазо́вы дубе́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́раснік, -у, мн. -і, -аў, м.

Густа парослыя кусты, дрэвы.

Лазовы з.

|| прым. за́раснікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лазня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кусты лазы, лазовы зараснік.

Буяў густы л.

|| прым. лазняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)