Ла́зараў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ла́зараў
Р. Ла́зарава
Д. Ла́зараву
В. Ла́зараў
Т. Ла́заравам
М. Ла́зараве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ла́зар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ла́зар Ла́зары
Р. Ла́зара Ла́зараў
Д. Ла́зару Ла́зарам
В. Ла́зара Ла́зараў
Т. Ла́зарам Ла́зарамі
М. Ла́зару Ла́зарах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ла́зары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́зары
Р. Ла́зараў
Д. Ла́зарам
В. Ла́зары
Т. Ла́зарамі
М. Ла́зарах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шлюп, ‑а, м.

1. Трохмачтавы карабель у парусным флоце 18–19 стст., аснашчаны прамымі парусамі. На двух шлюпах «Усход» і «Мірны» Ф. Ф. Белінсгаузен і М. П. Лазараў накіраваліся на поўдзень. «Беларусь».

2. Марское аднамачтавае судна з двума парусамі (галоўным чынам спартыўнае).

3. Ціхаходны вартавы карабель для аховы транспартных караванаў у некаторых сучасных замежных флотах.

[Гал. sloep.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)